Από την Κούβα στον Καναδά και από εκεί στη Νέα Υόρκη: Ένας από τους πιο καταξιωμένους πιανίστες της σύγχρονης τζαζ κάνει στάση στη Στέγη κουβαλώντας στις αποσκευές του μεθυστικές μελωδίες.
Αν και μόλις 32 ετών, ο Ντέηβιντ Βιρέγιες έχει μια πορεία στην παγκόσμια τζαζ σκηνή που θα ζήλευαν αρκετοί συνομήλικοί του. ΟιNew York Timesτον χαρακτήρισαν μάλιστα ως έναν από τους ανερχόμενους τζαζ πιανίστες και συνθέτες της γενιάς του.
Γεννήθηκε στην Κούβα και μεγάλωσε σε μια οικογένεια όπου η μουσική ήταν μέρος της ζωής τους. Ο πατέρας του, José Aquiles, υπήρξε γνωστός στη χώρα του τραγουδοποιός της Nueva Trova –μουσικό κίνημα με πολιτικό προσανατολισμό, που άνθησε στην Κούβα των 70s–, ενώ η μητέρα του έπαιζε φλάουτο στη Συμφωνική Ορχήστρα του Σαντιάγο ντε Κούμπα. Περιτριγυρισμένος από ήχους, άρχισε μαθήματα κλασικού πιάνου στην ηλικία των 7 ετών, ενώ παράλληλα αφουγκραζόταν τις μουσικές παραδόσεις της πατρίδας του. Τη μέρα που ανακάλυψε τη συλλογή δίσκων του παππού του, μαγεύτηκε από τον αυτοσχεδιασμό και κόλλησε το μικρόβιο της τζαζ.
Ένας κομβικός σταθμός στην καριέρα του υπήρξε η γνωριμία του, το 2001, σε ηλικία 18 ετών, με την Καναδή σοπράνο σαξοφωνονίστρια Jane Bunnett, η οποία αγαπούσε τις αφροκουβανέζικες μελωδίες. Οι δυο τους συνεργάστηκαν σε πολλά πρότζεκτ, έκαναν μαζί περιοδείες και ηχογράφησαν αρκετά άλμπουμ, δύο εκ των οποίων προτάθηκαν για Γκράμμυ. Η μαθητεία του δίπλα στον σπουδαίο Αμερικανό συνθέτη, σαξοφωνίστα και φλαουτίστα, Henry Threadgill, αποδείχτηκε καθοριστική για την προσωπική φιλοσοφία που θα ανέπτυσσε γύρω από την τζαζ τα επόμενα χρόνια.
Οι συνθέσεις του Βιρέγιες είναι έντονα αισθησιακές και μυστηριακές. Έχουν έναν τελετουργικό και εξωτικό χαρακτήρα, σαν να λατρεύουν τον ίδιο τον ήχο. Οι ενορχηστρώσεις του είναι συχνά αντισυμβατικές, ενώ η μουσική του δανείζεται τα αφροκουβανέζικα ακούσματα της παιδικής του ηλικίας, τα οποία ενσωματώνει στη σύγχρονη τζαζ. Το αποτέλεσμα αψηφά την κατηγοριοποίηση και αναδεικνύει το πηγαίο και πολύπλευρο ταλέντο του, που τον καθιστά μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες για το μέλλον.
David Virelles: πιάνο
Vicente Archer: κοντραμπάσο
Gerald Cleaver: τύμπανα
Roman Diaz: κρουστά
Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2015 στις 21:00, Μουσική στη Στέγη
Από την Κούβα στον Καναδά και από εκεί στη Νέα Υόρκη: Ένας από τους πιο καταξιωμένους πιανίστες της σύγχρονης τζαζ κάνει στάση στη Στέγη κουβαλώντας στις αποσκευές του μεθυστικές μελωδίες.
Αν και μόλις 32 ετών, ο Ντέηβιντ Βιρέγιες έχει μια πορεία στην παγκόσμια τζαζ σκηνή που θα ζήλευαν αρκετοί συνομήλικοί του. Οι New York Times τον χαρακτήρισαν μάλιστα ως έναν από τους ανερχόμενους τζαζ πιανίστες και συνθέτες της γενιάς του.
Γεννήθηκε στην Κούβα και μεγάλωσε σε μια οικογένεια όπου η μουσική ήταν μέρος της ζωής τους. Ο πατέρας του, José Aquiles, υπήρξε γνωστός στη χώρα του τραγουδοποιός της Nueva Trova –μουσικό κίνημα με πολιτικό προσανατολισμό, που άνθησε στην Κούβα των 70s–, ενώ η μητέρα του έπαιζε φλάουτο στη Συμφωνική Ορχήστρα του Σαντιάγο ντε Κούμπα. Περιτριγυρισμένος από ήχους, άρχισε μαθήματα κλασικού πιάνου στην ηλικία των 7 ετών, ενώ παράλληλα αφουγκραζόταν τις μουσικές παραδόσεις της πατρίδας του. Τη μέρα που ανακάλυψε τη συλλογή δίσκων του παππού του, μαγεύτηκε από τον αυτοσχεδιασμό και κόλλησε το μικρόβιο της τζαζ.
Ένας κομβικός σταθμός στην καριέρα του υπήρξε η γνωριμία του, το 2001, σε ηλικία 18 ετών, με την Καναδή σοπράνο σαξοφωνονίστρια Jane Bunnett, η οποία αγαπούσε τις αφροκουβανέζικες μελωδίες. Οι δυο τους συνεργάστηκαν σε πολλά πρότζεκτ, έκαναν μαζί περιοδείες και ηχογράφησαν αρκετά άλμπουμ, δύο εκ των οποίων προτάθηκαν για Γκράμμυ. Η μαθητεία του δίπλα στον σπουδαίο Αμερικανό συνθέτη, σαξοφωνίστα και φλαουτίστα, Henry Threadgill, αποδείχτηκε καθοριστική για την προσωπική φιλοσοφία που θα ανέπτυσσε γύρω από την τζαζ τα επόμενα χρόνια.
Οι συνθέσεις του Βιρέγιες είναι έντονα αισθησιακές και μυστηριακές. Έχουν έναν τελετουργικό και εξωτικό χαρακτήρα, σαν να λατρεύουν τον ίδιο τον ήχο. Οι ενορχηστρώσεις του είναι συχνά αντισυμβατικές, ενώ η μουσική του δανείζεται τα αφροκουβανέζικα ακούσματα της παιδικής του ηλικίας, τα οποία ενσωματώνει στη σύγχρονη τζαζ. Το αποτέλεσμα αψηφά την κατηγοριοποίηση και αναδεικνύει το πηγαίο και πολύπλευρο ταλέντο του, που τον καθιστά μια από τις μεγαλύτερες ελπίδες για το μέλλον.
Vicente Archer: κοντραμπάσο
Gerald Cleaver: τύμπανα
Roman Diaz: κρουστά
Πληροφορίες: Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Ιδρύματος Ωνάση / Onassis Cultural Centre Athens
Related Posts
Φοίβος Δεληβοριάς
“Πες μου τ’ όνομά σου”
Έναρξη Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2019 στο θέατρο RADAR
Κάθε Κυριακή στις 12:00 και 15:00 το μεσημέρι
“Κωνσταντινούπολη”ατομική έκθεση ζωγραφικής του Ανδρέα Γεωργιάδη στην gallery genesis
Εγκαίνια: Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2016
Διάρκεια έκθεσης: 15 Δεκεμβρίου 2016 έως 14 Ιανουαρίου 2017
Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2022, στις 20:00 στο Αθηναϊκό Καφεθέατρο.
Παρουσίαση νέας ποιητικής Συλλογής της Γιολάντας Σακελλαρίου
Ένα μελωδικό ταξίδι στον κόσμο του Debussy